Het pad naar The International: BetBoom Teammanager – over voetbal en voorbereiding op het Dota-toernooi

Binnenkort begint het Russische BetBoom Team Dota 2-team aan zijn reis naar de play-offs van het Internationale Wereldkampioenschap 2023. Voor de teammanager Buigt Lukawa Nasuashvili deze “Int” wordt de tweede, net als voor zijn club.

Al vóór de start van het toernooi konden we communiceren en nu publiceren we het tweede deel van het interview. Lukawa vertelde ons over zijn liefde voor voetbal en vergeleek dit met e-sports, en ook kort over hoe BetBoom Team zich voorbereidde op de hoofdstart van het seizoen.

— Voor zover ik begrijp uit de videoblogs van het team en jouw interviews, ben je een grote voetbalfan. Vertel eens, op welke leeftijd begon je geïnteresseerd te raken in het kijken naar wedstrijden?
– Ja, sinds mijn kindertijd. Mijn neef had een Milanees uniform, hij steunde Milan, en zo gebeurde het dat dit team mijn favoriet werd. In het begin keek ik zelden naar voetbal, en toen zag ik de Champions League-finale van 2008 in Loezjniki – iedereen steunde Manchester United, en ik was tegen hen, voor Chelsea.

Volgens dezelfde logica begon ik later Alliance in Dota te steunen. Ik zag ze op StarLadder, ze speelden met NAVI – ik begon ze te steunen, en ze wonnen. En drie maanden later wonnen we The International. Ik was dus niet eens een verheerlijker, haha.

En sinds die wedstrijd bij Loezjniki ben ik veel vaker naar voetbal gaan kijken. Ik herinner me die aanvallende nederlaag, hoe Terry uitgleed, maar ik kreeg er nog steeds een kick van om ernaar te kijken. Toen ik naar Rusland kwam, gebeurde het zo dat ik CSKA begon te steunen. Mijn moeder is makelaar en verhuurde een appartement aan de 15-jarige Alan Dzagoev.

Ik heb de halve CSKA-ploeg gezien, het was cool. Ik heb ook de handtekening van Dzagoev zelf, “beste wensen voor Luka van Alan” op zijn print in een oud Reebok T-shirt. Hij heeft ook een grappig handschrift – hoewel ik denk dat dit voor voetballers helemaal niet verandert met de leeftijd. Over het algemeen gebeurde het zo dat ik in de wereld Milaan steun, en in Rusland CSKA.

— Ik wil heel graag vragen stellen over Zlatan Ibrahimovic, omdat ik zag dat je zijn T-shirt met zijn handtekening hebt. Hoe heb je dat gekregen?
— Ja, dankzij BetBoom daarvoor. Ik wilde heel graag naar Italië om te voetballen, maar kon geen kaartjes vinden. En de jongens hielpen me – met kaartjes, en toen zeiden ze ook dat het een cadeau voor mij was. Ze plaatsten een foto, en toen ik die zag, en ik… geloofde ik het gewoon niet!

Ik heb dit T-shirt nog niet eens in het echt gezien; Ik heb het in Moskou, en nu wil ik het naar mezelf brengen of ergens daar ophangen. Kortom, dit is een onwerkelijke sensatie, dit maakt deel uit van de geschiedenis, het werd nog waardevoller toen Ibra met pensioen ging.

Voor mij is het gewoon… voor mij zijn er legendes in het voetbal, en ik denk dat Ibrahimovic bijna op één lijn staat met Messi en Ronaldo. Hij heeft gewoon zijn eigen pad, en dat is net zo uniek als dit paar sterren. Dit is een man die tegen alles in het algemeen was, die alles deed zoals hij wilde, en alles om zich heen bouwde zoals hij wilde. Hij heeft alles bereikt zoals Zlatan zelf wil.

Ik heb zowel de documentaire over hem als de tv-serie gezien, maar het boek “I Am Zlatan” heb ik nog niet gelezen. De verhalen daar lijken erg op elkaar, maar dat maakt mij niet uit – niets weerhoudt mij ervan om gewoon motivatie te halen uit de manier waarop iemand alles kan doorstaan ​​en zich kan verzamelen rond mensen die naar hem willen luisteren, voor wie hij zo gezaghebbend mogelijk zal zijn.

— Hier is nog een vraag over Zlatan. Toen hij met pensioen ging, zei je dat zulke mensen niet meer zouden bestaan ​​in eSports. Hoe zit het met Puppie?
– Nee, nee, ik denk niet dat Puppey helemaal dicht bij Zlatan staat. Van de dota-spelers zou ik Sasha TORONTOTOKYO vergelijken met Ibra in plaats van Clement. Puppey is een legende, maar voor mij is hij net Maldini, en Zlatan is iets anders.

Maldini – niet vanwege Milaan. Hij was net als Puppey: kalm, bescheiden, loyaal. Ergens behoorlijk agressief en streng, op sommige momenten vrolijk. Nogmaals, dit is zo’n mentaliteit dat hij een verdediger is – als een steun in Dota. Ook misschien Pirlo in theorie, maar nogmaals, dit is iets “Milaans”.

Hoewel Pirlo ook meer een kunstenaar is, lijkt hij meer op Denis Larl, maar dan in de toekomst. Hoewel hij jong is, is het nog te vroeg om Pirlo in te halen.

— De Internationale wordt gewoonlijk het Dota 2 Wereldkampioenschap genoemd. Denk je niet dat het passender zou zijn om het toernooi als de “Dota 2 Champions League” te beschouwen? En het format is enigszins vergelijkbaar, het vindt één keer per jaar plaats…
– “Wereldkampioenschap” – alleen omdat alle regio’s vertegenwoordigd zijn op “Inta” enzovoort. Als dit de Champions League is, dan is de “World Champions League” het meest geschikt.

— Virtus.pro huurde ooit een vertegenwoordiger van traditionele sporten, basketbalspeler Ivan Lazarev, in als sportdirecteur. Denkt u dat het wortel kan schieten, dat twee culturen zullen samensmelten tot één, en dat dit enig resultaat zal opleveren?
– Luister, ik volg zowel mediavoetbal als voetbal, en voor mij is e-sport iets dat grenst tussen mediavoetbal en voetbal. Iets geks, halfopen, maar toch met een zekere orde en structuur. Waarschijnlijk.

– Nu over De Internationale. We nemen dit interview op bij BetBoom Dacha, een levendig toernooi in een informele sfeer. Hoe stemmen teams daarop af, wat zijn hun doelen en doelstellingen hierbij?
— Als er na Dacha geen DreamLeague zou zijn, zou het gemakkelijker zijn, maar vóór Inta zal er nog een evenement zijn, en we kunnen zeggen dat dit een toernooi is om na de vakantie in te halen. Nou ja, objectief gezien is het zoiets als een Pinnacle Cup op hoog niveau op LAN, met cool entertainment enzovoort. Dit is waarschijnlijk een heel ruwe vergelijking, maar ik bedoel dat mensen dergelijke toernooien benaderen om te overklokken, ter voorbereiding en om te testen.

Misschien zouden de organisatoren deze situatie niet echt leuk vinden, maar de DreamLeague met een prijzengeld van $1 miljoen staat al op de planning. Sommige teams zijn er klaar voor om het vanaf hier online te spelen en zijn al speciaal iets aan het voorbereiden, door het specifiek te testen voor het ESL-toernooi.

— TI12 was de tweede in je carrière. Als je de emoties na de release dit jaar en vorig jaar vergelijkt, hoeveel verschillen zijn ze dan?
– Ik heb in het verleden gehuild.

— Na een bezoek aan Int.
– Ja. Ik… nou ja, ik geloofde het niet, voor mij was het een droom.

Ik geloofde niet dat dit mij allemaal overkwam. Ik volg Dota al heel lang, ging naar Techlabs enzovoort – voor mij was dit allemaal heel ver weg, maar nu kan ik gewoon chatten met dezelfde NS, met veel andere bekende persoonlijkheden, die toen iets fantastisch voor mij waren , onbereikbaar.

Nu is dit allemaal zo dichtbij en zo toegankelijk dat ik iedere keer denk: waar ben ik? Wat gebeurt er met mij? Het zou grappig zijn om mijn reactie vijf jaar geleden te zien als ik terug in de tijd zou kunnen gaan en zou kunnen vertellen wat er in 2023 met mij zou gebeuren. Ik kan me niet eens voorstellen hoe ik hierop zou hebben gereageerd: ik lachte alleen maar en deed het niet. Geloof het, anders was ik nog meer in shock.

Deze keer was alles een beetje eenvoudiger. Toen deze line-up verscheen, twijfelde ik er niet aan dat we ons zouden kwalificeren voor The International – wat nog verrassender is, is hoe moeilijk het was om daar te komen. Misschien had alles veel rustiger kunnen zijn als de situatie bij de Bali Major er niet was geweest. Maar zoals het is.

— Vertel ons over het proces van het voorbereiden van het team op The International. Hoe ziet dit eruit qua structuur en planning?
– We zijn ons echt aan het voorbereiden. Vanaf dit toernooi, dat wil zeggen vanaf begin september. De jongens hebben een duidelijk plan voor publieke evenementen, het aantal games, de algemene aanpak, enzovoort.

Over het algemeen omvat het proces zowel Dacha als DreamLeague, en trainingswedstrijden voor, tijdens en na deze toernooien. En dan vliegen we een week voor de start naar een bootcamp in Seattle en gaan ter plekke verder met onze voorbereidingen.

— Vorig jaar had BetBoom Team blijkbaar niet zulke voorbereidende toernooien vóór The International. Vertel me eens, wat denk je dat beter is: toernooioefening of voorbereiding op Intu in een gesloten format? Wat heb je liever?
– Ik zou niet zeggen dat er een heel groot verschil is. Het is alleen zo dat tijdens een toernooi alles anders kan aflopen: je kunt een soort boost in moraliteit krijgen, of, omgekeerd, je kunt verliezen in moraliteit. Of krijg een aantal andere emoties, of trek enkele conclusies over strategieën.

Vorig jaar speelden we bijvoorbeeld alleen ‘quats’, Nikita Daxak nam Batrider tegen hen aan en we versloegen iedereen in 20 minuten – ons winstpercentage was gewoon waanzinnig! En toen bleek dat iedereen gewoon te lui was om tijdens de training tegen Batrider te spelen. We komen bij een officiële wedstrijd, mensen spelen tot het einde en winnen gemakkelijk van ons!

Het bleek dat als er motivatie is, het verslaan van onze Batrider niet zo moeilijk is. En vanwege de resultaten van de “kvshek” -spellen hebben we enkele valse conclusies getrokken. Bij een toernooi kun je daarentegen overtuigd raken van sommige strategieën en andere weggooien. En dan een paar weken later – en dat is het, “Int”.

– Laatste vraag. Als je zou kunnen kiezen tegen wie het BetBoom Team zeker zou spelen in de play-offs, tegen wie zou je dan willen spelen?
— Ik zou graag willen dat onze teams in de top 3 van The International eindigen: BetBoomTeam, Team Spirit en 9Pandas. En tegelijkertijd is de finale BetBoom versus Spirit. Nou, dat zou ik graag zo willen. “Panda’s” wees daar niet al te beledigd, top 3 is ook goed, ha ha.