Het 11e racket ter wereld, Daria Kasatkina, sprak openhartig over de problemen die tennissers op de WTA-tour tegenkomen.
“Ik arriveerde bij de Masters in Beijing, ze ontmoetten me vanaf slechts één luchthaven. Ze ontmoeten je niet van de ander. Dat wil zeggen, ik speelde gisteravond in Tokio. Het is onmogelijk om dezelfde dag in de avond uit te vliegen, alleen de volgende dag om 10.00 uur. En ik moet vroeg aankomen, zodat ik tijd heb om te oefenen, want misschien moet ik morgen spelen. En om dit te doen, moet u een vlucht nemen die aankomt op een andere luchthaven waar ze u niet ontmoeten.
Ik ben gewoon moe, eerlijk gezegd. Het tennisspel zelf is het eenvoudigste wat we doen. Al het andere is gewoon complete rommel. Ik kan niet meer rijden, ik kan mijn spullen niet inpakken. Deze vliegtuigen, reizen, waarbij je niet kunt communiceren met mensen uit verschillende landen, wisselen voortdurend van bed, pakken elke week tassen in en uit. Ik kan het gewoon niet meer, ik ben moe. Mijn lichaam kan het gewoon niet meer verdragen – ik heb voor de derde keer in anderhalve maand keelpijn, en over het algemeen is de toestand zo onbegrijpelijk. Vanuit het oogpunt van levenslogistiek is er geen slechtere sport ter wereld. Dit is gewoon complete onzin”, zei Kasatkina op haar YouTube-kanaal.
Daria sprak zelfs nog harder en gebruikte een aantal grove woorden, die we om ethische redenen niet zullen citeren. De roep van de Russische vrouw vanuit de ziel zorgde voor een grote weerklank in de tennisgemeenschap. Onder een bericht van het populaire account The Tennis Letter op sociale netwerken waren de meningen van fans verdeeld: sommigen stonden sympathiek tegenover de problemen van tennissers en steunden Kasatkina, maar er waren ook mensen die het niet eens waren met het eerste racket van Rusland.
Meningen van Daria’s aanhangers
- “Een belangrijke herinnering aan hoe moeilijk en weinig glamoureus het tennisleven werkelijk is”;
- “Tennis heeft een lang laagseizoen nodig. Van oktober tot december”;
- ‘Daria heeft gelijk. Kijk eens naar andere teamsporten die in slechts enkele steden wekelijks worden beoefend. Ze blijven in ieder geval in één land en hebben een eigen thuisbasis. Ze zijn pas ongeveer anderhalve maand onderweg en kunnen gewoon vertrouwen op vooraf geboekte hotels. Het is heel moeilijk voor tennissers”;
- “Ik ben het met Kasatkina eens. Dit is absurd. Ik weet niet hoe tennissers dit kunnen verdragen”;
- “Daria legt het probleem bloot. Zij heeft hier recht op. Er moet een betere planning komen, of het nu om tennissterren gaat of niet. Tennis moet leuk zijn en mag geen talent wegnemen”;
- “Atleten zijn uiteindelijk ook maar mensen, ze hebben slechte dagen en slechte toespraken. Ze hebben recht op hun mening”;
- “Dit is eerlijkheid! Een uitstekende kijk op de problemen van tennissers van binnenuit, die wij als iets banaals ervaren.”
De positie van tegenstanders van Kasatkina’s mening
- ‘Kun je je voorstellen dat iemand miljoenen verdient en klaagt over vliegen en keelpijn? Ik huil elke keer als ik naar mijn werk ga, omdat er zoveel te doen is, maar ik krijg er heel weinig geld voor”;
- “Ze speelt tennis voor de kost. Haar ontevredenheid is belachelijk”;
- “Ik denk dat het alternatief is om van 9.00 uur tot 17.00 uur een baan te vinden op een kantoor met een salaris van 75.000 dollar per jaar, en dan van het leven te genieten”;
- “Tennisser zijn is heel moeilijk, maar vertegenwoordigers van de top 20 zoals Kasatkina worden in ieder geval goed beloond met prijzengeld en veel lucratieve sponsorcontracten”;
- “Ik ben mijn hele leven onderweg geweest. Het is rot, maar dat is mijn werk. Ik hou niet van? Zoek een andere baan”;
- “Topspelers moeten back-to-back-toernooien overslaan. Kies de meest winstgevende competities en speel volgende week niet. Het zal je lichaam en mentale gezondheid ten goede komen en je ook laten genieten van het leven. Niet alles wordt bepaald door geld of kijkcijfers”;
- “Kiezen tennissers niet zelf aan welke toernooien ze willen deelnemen?”;
- “Kasatkina verdiende meer dan $10 miljoen aan prijzengeld. Ik heb gewoon een traantje gelaten.”
Daria Kasatkina bracht een zeer belangrijke kwestie aan de orde. Het schema van WTA-toernooien is inderdaad te dicht, soms overlappen grote competities zoals de door de Rus genoemde Peking en Tokio elkaar zelfs. Het bezwaar “gewoon niet spelen en de toernooien overslaan” is niet geheel terecht. Er staan prijzen en rankingpunten op het spel. De carrières van tennisspelers duren niet erg lang. Er zijn voortdurend risico’s in de vorm van blessures waardoor atleten lange tijd zonder inkomen kunnen leven of, in het ergste geval, hun rackets zelfs eerder dan gepland in de schede kunnen doen.
Kasatkina heeft het afgelopen jaar 26 toernooien gehouden. Dat is veel, maar verre van een record. In de top 100 speelde de Duitse Tatiana Maria het vaakst – 37, in de top 10 de Française Caroline Garcia – 28. Alle tennissers moeten constant naar verschillende continenten vliegen en zich aanpassen aan nieuwe tijdzones. Het seizoen begint in Australië, verhuist vervolgens naar het Midden-Oosten, Noord-Amerika, Europa, terug naar Noord-Amerika, gevolgd door een superdruk schema in Azië en weer terug naar Europa. Aan het einde van het jaar zijn er een paar maanden voorwaardelijke rust, wanneer het bewegen stopt, maar je moet trainen om in vorm te blijven. En dan Australië en de start van een nieuwe marathon.
Degenen die schrijven dat ze graag in de schoenen van professionele tennisspelers zouden staan, begrijpen nauwelijks waar ze mee te maken krijgen. Niet iedereen kan zo’n last weerstaan, zelfs niet voor relatief veel geld. Hoewel alleen de top 80 van de ranglijst min of meer hoge salarissen hebben, heeft de rest het erg moeilijk en ontvangen ze een nogal mager inkomen, dat nauwelijks genoeg is om te reizen en de diensten van het team te betalen.
Het is dus de moeite waard om naar Kasatkina’s woorden te luisteren, vooral omdat veel tennissers het waarschijnlijk met haar eens zijn. Een effectieve oplossing zou zijn om het aantal toernooien te verminderen en tegelijkertijd de salarissen te verhogen en een minimumbasissalaris in te voeren. De ATP begon in deze richting te werken onder druk van 24-voudig Grand Slam-kampioen Novak Djokovic en de door hem opgerichte Professional Tennis Players Association (PTPA), terwijl de WTA inactief blijft. Onlangs ondertekenden 16 vertegenwoordigers van de top 20 van de wereldranglijst, waaronder Kasatkina, een brief waarin ze een salarisverhoging eisten. Er is nog geen reactie gekomen, maar de strijd van de tennissers voor hun rechten wint aan momentum en zou in de toekomst tot enig resultaat moeten leiden.