De verbazingwekkende blessuretijdcijfers droegen bij aan het Premier League-drama. Maar er is een ernstig nadeel

87e minuut van de wedstrijd tussen Manchester United en Brentford. Met de score 1:0 in het voordeel van de gasten (de odds van United op de overwinning waren 81,00) kwam de 26-jarige middenvelder Scott McTominay in het veld als invaller voor de Devils. In de derde minuut van de blessuretijd maakte de Schot de stand gelijk, en in de zevende zorgde hij voor de teamoverwinning van Ten Hag. “Als het in een nieuwe nederlaag was geëindigd, had de manager zijn baan kunnen verliezen”, zegt Old Trafford-legende Peter Schmeichel.

Of dit een echo was van de beroemde Fergie Time of dat Scotts spel als spits voor het nationale team van Schotland hielp (hij scoorde zes doelpunten tijdens de kwalificatie voor het EK 2024, alleen Romelu Lukaku had er meer – acht), zullen de volgende wedstrijden uitwijzen. Voorlopig kunnen we slechts één onderdeel van het succes noemen: zonder de acht extra minuten zou dit wonder niet zijn gebeurd.

City-spelers doen er gemiddeld 68 seconden over om een ​​doelpunt te vieren, Arsenal doet er twee keer zo lang over

Fans laten hun kaken niet langer op de grond vallen als ze het bord van de assistent-scheidsrechter zien met 10 of meer gecompenseerde minuten. “Als je meer ‘actieve’ tijd wilt, moet je voorbereid zijn op zoveel gecompenseerde minuten. Denk aan een wedstrijd met drie of meer doelpunten. Het feest duurt meestal anderhalve minuut. Dat wil zeggen dat er al vijf of zes minuten verloren zijn”, legt het hoofd van de FIFA-scheidsrechterscommissie, Pierluigi Collina, uit. Sinds dit seizoen wordt er rekening gehouden met eventuele vertragingen en daarom spelen teams zoveel opnieuw.

Volgens Opta schommelde de gemiddelde blessuretijd per wedstrijd (eerste en tweede helft samen) de afgelopen tien Premier League-seizoenen rond de zes minuten en dertig seconden. Vorig seizoen steeg dit naar 8 minuten en 27 seconden, en dit seizoen steeg het naar 11 minuten en 33 seconden. Het lijkt erop dat er niets mis is met het opnieuw afspelen van een paar minuten. Maar het is belangrijk om te onthouden dat het seizoen erg lang is en dat dit in de loop van de tijd aanzienlijke gevolgen zal hebben.

Na de eerste acht speelronden van de Premier League bedroeg de toegevoegde tijd 924 minuten en 33 seconden. Als de trend zich voortzet, zijn het aan het einde van het kampioenschap al 4389 minuten. Ter vergelijking: teams speelden vorig seizoen 3.210 minuten en het gemiddelde over de afgelopen 10 seizoenen was 2.618 minuten. Het blijkt dat we in het seizoen 2023/2024 29,5 uur extra voetbal zullen zien vergeleken met het afgelopen decennium.

De belangrijkste motivatie voor deze innovatie was dat voetbalmanagers niet blij waren met het moment waarop de bal in het spel was. De afgelopen tien jaar is dit cijfer geleidelijk afgenomen: van gemiddeld 56 minuten en 43 seconden in het seizoen 2013/2014 naar 52 minuten (55,7% van de tijd) vorig seizoen. Daarom zijn er begrijpelijkerwijs maatregelen genomen om ervoor te zorgen dat fans waar voor hun geld krijgen. En het werkt: na veel meer blessuretijd dit seizoen is de bal in het spel gemiddeld 58 minuten en 48 seconden.

Weinig fans besteden enige aandacht aan hoe lang het duurt voordat teams een doelpunt vieren. Vorig seizoen keerden de spelers van Manchester City terug om het snelst te spelen (gemiddeld na 68 seconden), terwijl Arsenal de leiding nam in de langste feesttijd – 1 minuut en 35 seconden. Het hele seizoen heeft Arteta’s team bijna twee uur verzameld!

Verhoogde blessuretijd leidde tot 16 extra doelpunten

In de sciencefiction-actiefilm ‘Time’ met Justin Timberlake zijn mensen genetisch geprogrammeerd om op 25-jarige leeftijd te stoppen met ouder worden. Maar de komende jaren moeten ze daarvoor betalen – het resultaat is een wereld waarin de rijken praktisch onsterfelijk worden. en de armen zijn gedoemd om voor het leven te vechten. In het Engelse voetbal gebeurt ongeveer hetzelfde: voor het verliezende team verandert de toegevoegde tijd in een bijna volwaardige minitijd met goede kansen op redding, en de spelers van het team dat aan de leiding staat in de score lopen het risico onder druk te worden gezet en een fatale nederlaag te begaan. fout.

Ook de aanwezigheid van ongeveer 10 minuten blessuretijd suggereert dat coaches een andere benadering van wissels hanteren. Tot nu toe vindt echter tot ieders verbazing de eerste wissel dit seizoen gemiddeld plaats in de 71e minuut, wat vrijwel identiek is aan voorgaande seizoenen. Als coaches echter anders denken over het wisselen van spelers, zal dit waarschijnlijk in de cijfers zichtbaar worden naarmate het seizoen vordert.

Het eenvoudigste en meest tastbare waar u op moet letten, zijn doelen. Dit seizoen werden er in blessuretijd al 32 doelpunten gescoord in 80 wedstrijden. Ter vergelijking: het hele afgelopen seizoen waren dat er 84, en het hoogste aantal van de afgelopen tien jaar was 102 in het seizoen 2016/2017. Als er na de 90e minuut in hetzelfde ritme doelpunten worden gescoord, zullen dat er tegen het einde van het seizoen 152 zijn – 68 meer dan in het seizoen 2022/2023.

Nog een mooi en betekenisvol getal: in de tweede helft werden er in blessuretijd 24 doelpunten gescoord, wat 10% is van het totaal aantal doelpunten. Over de afgelopen tien seizoenen werd het beste percentage voor dergelijke doelpunten behaald in het seizoen 2021/2022: 6,7%.

De gemiddelde hoeveelheid extra tijd in de voorgaande 10 seizoenen was 2 minuten en 19 seconden in de eerste helft en 4 minuten en 36 seconden in de tweede. Van de 32 doelpunten die dit seizoen na de reguliere speeltijd zijn gescoord, zijn er 16 na deze markeringen gevallen. Sommige van deze doelpunten hadden geen noemenswaardige invloed op de resultaten van de wedstrijd: Douglas Louis scoorde bijvoorbeeld het zesde doelpunt van Aston Villa tegen Brighton en Erling Haaland scoorde het vijfde doelpunt tegen Fulham.

Sommige van deze doelen maakten echter een groot verschil. Neem het doelpunt van Leandro Trossard in de FA Super Cup-wedstrijd tussen Arsenal en City – de Belg maakte de score gelijk in de 90+11e minuut, waarna zijn team de trofee won via strafschoppen. Denk ook aan het doelpunt van Emerson Royal in de wedstrijd van Tottenham tegen Brentford, gescoord in de 45e en 4e minuut van de eerste helft. Of de strafschop die Douglas Louis in de 90+8e minuut omzette in de wedstrijd tussen Aston Villa en Crystal Palace, die een gelijkspel omzette in een overwinning. Naast deze doelpunten en de prestatie van McTominay kun je je herinneren hoe Arsenal Manchester United versloeg in blessuretijd: Declan Rice scoorde in de 90+6e minuut en Gabriel Jesus maakte de Devils af in de 90+11e minuut (3: 1).

Zonder blessuretijd zou Tottenham nu niet aan de leiding staan

Tottenham was misschien wel de grootste begunstigde van de extra minuten. In elk ander seizoen had de scheidsrechter misschien al het laatste fluitsignaal gegeven toen Joel Matip in de 90e en 6e minuut een eigen doelpunt scoorde en de Spurs hielp Liverpool met 2-1 te verslaan. Opnieuw maakte Cody Gakpo de wedstrijd gelijk in de vierde minuut van de blessuretijd van de eerste helft. Misschien wel de meest opvallende wedstrijd van de ploeg van Angelos Postecoglou was de overwinning op Sheffield United. Richarlison maakte de score gelijk in de achtste blessureminuut, en in de 90+10e bracht Dejan Kulusevski Tottenham de overwinning. Zonder deze heldendaden zouden de Londenaren vier punten minder hebben gescoord.

Arsenal en Aston Villa zouden nu twee punten minder hebben, en Manchester United één punt minder. Aan de andere kant had Brentford nog drie punten kunnen scoren, en Sheffield United en Everton hadden nog twee punten. In een dergelijke realiteit zou Manchester City nu aan de leiding staan ​​(door doelsaldo), en niet Tottenham – de belangrijkste sensatie van het seizoen zou slechts de vierde plaats bezetten.

Tot nu toe zijn blessures de enige bijwerking van blessuretijd, wat van groot belang is in de context van een permanente toename van het aantal toernooien en wedstrijden. Volgens Premier Injuries zijn momenteel 119 spelers in de Premier League geblesseerd of geschorst. Na de pauze voor wedstrijden van de nationale ploegen zullen er nog meer zijn.